Yerli ve ulusallık evvel beyinlerde başlar. Yalnızca telaffuzda değil, harekette kendini gösterir. Gelecek kuşakları emanet edeceğiniz çocuklarınızı bu şuurla eğitmezseniz, yüzde 100 size ilişkin eser ve hizmetleri üretemezsiniz.
Japonya’da çocuklar okula başlamadan evvel, teknoloji olağanüstüsü süratli trenlerle Hiroşima ve Nagazaki’ye götürülüyor. ABD’nin atom bombası ile yerle bir ettiği ve tesirlerinin görüldüğü bu kentler öğrencilere gezdiriliyor. Ülkenin başına gelenler ve nasıl yine inşa ettiklerini çocuklarına anlatıyorlar. Sonra da teknoloji üreten fabrikalarına götürüyorlar. Çocuklar bu şuurla okula başlıyor. İşte o vakit yalnızca üreten değil, katma pahalı üreten bir jenerasyon ortaya çıkıyor. Ekonomik bağımsızlığın ne kadar değerli olduğunu anlaşılıyor. Yüzde 100 yerli ve ulusal olmak demek ki eğitimden geçiyor. Japonlar o yüzden akıl terini çalıştırmayı başardı. Alın terini akıl terine bu türlü dönüştürdü. Markalarını yarattı ve dünyaya sattı. Tıpkı şeyi Güney Koreliler yaptı. Çinliler yapmaya devam ediyor.
Dünyanın en büyük iktisadına sahip olabilmek için yerli üretimin kıymetini anlayan Trump idaresi yurt dışındaki şirketlerine gelin ABD’de üretimlerinizi yapın yoksa size bunları sattırmam diyerek, ülkede işsizlik oranını tarihin en düşük sevilerine çekmeyi başardı.
Devlet melek yatırımcı olmalı
Türkiye’nin vakti daha fazla ıskalamaması için ivedilikle teknolojiye yatırım yapması ve her şeye karşın teşebbüs meskenlerinde inovatif fikirleri olan gençlere el uzatması lazım. Devlet en büyük melek yatırımcı benim demeli ve teknoloji yatırımlarına şahsen dayanak olmalıdır. Teknoloji yatırımı yapan şahısları bürokrasi ile yıldırmamalı. Onların yurt dışına çıkışına meydan vermemelidir.
Akıl teriyle para kazanmak için uygun iklimin olması gerekiyor. Hava durumundan bahsetmiyorum. Girişimcilik iklimini söylüyorum.
Akıl teri ile para kazanmazsak ülke olarak sömürülmeye devam edeceğiz. Bunu engellemek için, kimsenin düşünmediğini düşünüp proje yapmak gerekir. Ya da var olan bir işi hızlandırmak yahut geliştirmelidir. Burada da bir üretim vardır. Kas gücüyle değil, akıl gücüyle yapılan bu üretim için sağlam başların olması birinci kuraldır. Beynin protein başta olmak üzere istikrarlı beslenmesi gerekir. Artık soruyorum size gençlerimiz istikrarlı besleniyor mu? Hamur ve nişasta yüklü beslenen gençlerin beyni akıl terini üretmek için hazır mı?
Gençlerimiz spor yaparak bedenlerindeki toksini ve yağları atabiliyor mu? Yoksa internet başında elinde telefon önlerinde yağlı ve ziyanlı yiyecek ve içeceklerle beyin hücreleri uyuşuyor mu?
Sağlam baş sağlam bedende bulunur
İnsanın vücudu bitikse o baştan ne hayır beklenir ki?
Pekala ya ailelerin çocuklarına bana icat çıkarma, nereden çıktı artık bu iş, boş işler bunlar kendine sigortalı bir iş bul dedikleri bir ortamda, yeni teşebbüs projelerinin yeşermesi mümkün mü?
Kendini melek yatırımcı diye tanıtan, tek sıkıntısı reklam yapmak ve girişimciye verdiği parayı vergiden düşmek olan iş insanlarının bu dayanağının başarılı olma talihi var mı?
Girişimcilik iklimi için düşündüğünü korkmadan söyleyebilmek, ters fikirlerin yadırganmadığını söylemek mümkün mü?
Kocaman bir HAYIR! Pekala, bu hayırı hayra çevirmek mümkün mü? EVET! Pekala nasıl? Daha fazla demokrasi ve eğitimle bunu sağlayabiliriz.
Girişimcilik ikliminin oluşabilmesi için demokrasinin toplumun her kısmında tam olarak uygulanması gerekir. Kelamda değil özde demokrat olmak ailede başlar. Sen bilmezsin ya da ne anlarsın demeden çocuklarımızın yaratıcı zekalarını köreltmezsek, genç yaşlarında onlar da akıl terinden para kazanır.
Fikir özgürlüğü olmadan iyi fikirler çıkamaz
Okullarda iştirakçi ve tenkide açık bir eğitim sistemi ile çocuklarımızı yetiştirmeliyiz. Onlara dünya insanlarıyla entegre olacak halde eğitim verirsek, dünyanın her yerine eserlerimizi satarız. Her şeyin başı ezbere dayalı olmayan, uygulamalı bir eğitim siyasetidir. Eğitimi bir hükümet siyaseti olarak görmeyip, çağa ve vakte nazaran yeniliklere açık devlet siyaseti haline getirirsek, gençlerimizin aklı para eder. Bilim ve teknoloji eğitimde belirleyici olmalıdır.
Dünyada güçlü olmak için ekonominizin güçlü olması gerekir. İktisadı güçlü olan başta Amerika Birleşik Devletleri, Çin ve Almanya üzere ülkeler dış tehditlere maruz kalmazlar. Lakin ekonominiz kırılgan ve zayıfsa o vakit dış güçler sizin üstünüzde her türlü oyunu oynamaya çekinmez.
Hiçbir dış güç sizin fen lisesi ya da meslek lisesi açmanıza mani olamaz. Matematikte ve fende OECD datalarına nazaran ellinci sıralarda olmamızın sebebi dış güçler değildir. Matematik ve fende çocuklarımızı yetiştirmezsek nasıl akıl terinden para kazanacağız? Meslek lisesi memleket sıkıntısı deyip, aranan insan yetiştirmek tek çıkış yolumuz.
Hoş fikirler, fikrin özgür olduğu ve eğitim sisteminin bu fikrin geliştirmesine fırsat verdiği bir iklimde proje haline gelir.
Bunları yaparsak Türkiye’den milyar dolarlık projeler çıkar mı? EVET!
Mithat Hoca’nın akabinde
Kelamın bittiği yerdeyiz. Üniversite’den hocamı, iktisat ve siyasetteki akıl hocamı, sabahları kahve arkadaşımı, televizyondaki partnerimi, yeri geldiğinde ağabeylik yapan, yeri geldiğinde ise baba üzere davranan sevgili Mithat Melen hocamı kaybettim. Hakkında söylenecek çok şey var. Âlâ insan kalmayı başaran Mithat Hoca, hakikat bildiğini sakınmayan bir adamdı. O yüzden siyasette kalıcı olamadı. Palavra söylemedi. Her vakit ülke menfaatlerini önde tuttuğu için de servet sahibi olamadı. Mütevazı bir hayat sürdü. Merhum babası Ferit Melen’den gördüğü üzere yaşadı. Liberal ekonomiyi savundu. Atatürk’e ve kuruluş kıymetlerine bağlı bir Atatürk milliyetçisiydi. Vanlı Mithat Hoca, akşamın geç saatlerinde bile yanında muhafazası olmadan dolaşabilen, her siyasi görüşten beşerle sohbet edebilen seçkin insanlardan biriydi. O siyaseti ve politikayı meslek olarak görenlerden olmadı. Mithat Melen aslında Türkiye mozayiğiydi. MHP’den İstanbul milletvekili olup da Van’da HDP’lilerin sevgi ve hürmetini kazanan tek isimdi. Maalesef COVID-19 virüsüne yenik düştü ve deneyimlerine en çok muhtaçlık duyduğumuz bugün kaybettik. 53 yıllık Hadiye’sini geride bıraktı. Bir yıldır hastanelerde eşini tedavi ettirmek için ilerleyen yaşına karşın koşturdu. Bu sırada virüsü kaptı ve ortamızdan ayrıldı. En çok vasatlıktan şikayet ederdi. Liyakat sahibi bireylerin iş başına gelmesini isterdi. Vasat insanların ülkeyi geriye götürdüğünü söylerdi. Kurumların başında vasat şahıslar olduğunda, onların da yanlarına vasatları aldığını ve derlenemediğini vurgulardı. Cehalete karşı başarılı olamadığımız için üzülüyordu. Dinin devlet işlerine ve siyasete alet edilmesi Mithat hocayı endişelendiriyordu. Babası Ferit Beyefendi Maliye Bakanı’yken, bir kış günü otobüs durağında beklediğini, babasının durağın önünden geçerken makam arabasının camını açıp “oğlum pardesunun önünü sıkı kapat ve hastalanma” deyip gittiğini anlattığında, gözlerinde ne hale geldik bakışları vardı. Devlet terbiyesi almış bu hoş insan maalesef deneyimleriyle birlikte toprak olup gitti. Bir pazar günü bir manga polis ve sevdiklerinin gözyaşları ortasında ebediyete intikal etti. Kanılarını her platformda tekrarlamaya devam edeceğiz sevgili hocam. Hadiye’ne de vasiyet ettiğin üzere iyi bakacağız. Gözün geride kalmasın.
Yazının Kaynağına Buradan Ulaşabilirsiniz
Para Tahlil