Geçen hafta açıklanan Dünya Bankası raporuna nazaran Türkiye, 440.9 milyar dolarlık toplam borcu ile dünyada dış borcu en yüksek olan 6. ülke oldu.
Borcun ulusal gelire oranı hesaplarına nazaran ise Türkiye, dünyada borcu en üst seviyede bulunan ülkeler ortasında ikinci ülke oldu.
Rapora nazaran dünyadaki 120 ülkenin merkez bankası rezervlerinin dış borca oranı yüzde 72 seviyesinde görülüyor. Lakin Türkiye’de bu oran yüzde 18 olarak gerçekleşiyor. Bu durum genel ortalamanın çok altında bir seviyesi gösteriyor.
Dünyada en çok dış borcu olan on ülke içinde Türkiye, dış borcun ulusal gelire oranında ise yüzde 59’luk bir oranla ikinci sırada yer alıyor. Bu alanda yüzde 65 oranla Arjantin birinci durumda bulunmaktadır.
Bir öteki nokta, dış borcun toplam borç içindeki durumudur. Dış borcun toplam borç içindeki hissesi geçen yıl yüzde 24 seviyesine ulaşmıştı. Bu yıl bu oranın aşılacağı belirtiliyor.
Hazine ve Maliye Bakanlığı, yeni bütçeye nazaran iç ve dış borçlanmaya gidecek. Aralık 2020’de 97.6 milyar liralık iç borç ve 17.6 milyar liralık dış borçlanma yapacak.
Türkiye, Merkez Bankası Başkanı’nı değiştirerek, gereksiz yere siyaset faizi ile oynayarak kendi kendine ziyan verdi.
“Faiz sebep, enflasyon netice” teorilerini öne sürerek Merkez Bankası’ndaki 130 milyar dolarlık rezervi eritti. Bile bile duvara tosladı.
Sonuç şudur:
Yüksek dış borç, yüksek enflasyon, yüksek döviz kurları…
Türkiye, açıkça ekonomik olarak çok sıkıntı ve riskli bir periyoda girmiş bulunuyor.
Bilinen bir kuralı tekrarlayalım: Geniş halk kitleleri, evvel ekonomik duruma ve cebine bakar.
Bu derece yüksek borç, yüksek enflasyon ve yüksek işsizlik, siyasette yeni arayışlara neden olur.
Bütün dünyada genel kabul gören kural şudur: Ekonomik istikrarlar bozulunca birinci olumsuz not siyasal iktidara verilir. Bu olumsuz notun göstergesi seçimlerde muhakkak olur. Kuşkusuz, halkın vereceği nottan hiçbir iktidar kaçamaz…
cumhuriyet.com
Para Tahlil