Herkes Perşembe günü Merkez Bankası’nın atılımına gözlerini çevirdi. Merak edilen rastgele bir faiz artışına gidilip gidilmeyeceği… Kelamda buradaki harekete nazaran olumlu ya da olumsuz bir öykü yazılacak.
Öncelikle şunun altını çizeyim ki, nitekim atılıma mi bakılıyor yoksa Merkez Bankası’nın başını nereye çevireceğine mi çok emin değilim. Zira iktisaden baktığınızda, ortadaki enflasyonu, dolar karşısında paha kaybeden TL’yi, TL mevduatlarındaki düşünceyi, finansman açmazını ele alırsanız faiz yükseltilmesi gerekiyor.
Hepsini geçtim; siyaset faiziyle göstermelik düşük tutulan faiz oranlarının bilakis, kredi faizlerinin geldiği nokta bile, zati bir artış gereksinimini bize gösteriyor. Bir faiz sarmalına girmeden, yeni para gelmeyeceğini bilerek, en azından piyasadaki kredibilitesini kurtarmak ismine bir dengeleme yapabilir.
Lakin hepimiz biliyoruz ki, oyun haline gelen bu durum, iktisadi münasebetlerin dışına çıktı. Bir inatlaşmaya çevrilen, Merkez Bankası’nın da kullanıldığı bir format içinde oynanan bir oyundan bahsediyoruz.
Gerçek bölümü desteklemek üzere argümanlarla kimse gelmesin. Periyotluk emlak dalına verilen ziyanına krediler dışında, finansman kullanmaya gidenlerin hangi maliyetlerle karşı karşıya kaldığı biliniyor.
Artık tekrar başladığımız noktaya gelirsek, Perşembe günü faiz artışı gelir mi, gelmez mi? Bunun cevabını iktisadi münasebetler dikkate alınmadığı için bilmemiz mümkün değil. O gece birinin hangi hisle yatıp, sabah aklına ne geleceğini ve nasıl bir tutum alacağını kestirmek olanaksız.
Lakin tüm bu acayiplik içinde, daha tehlikeli bir durumla karşı karşıyayız. Yarın ekonomik ıstıraplardan kurtulmaya karar verir; gerçeklerimizle yüzleşir ve buna yönelik bir siyaset uygulanmasına karar verilirse, Merkez Bankası’nın ne dediği, kelamına ne kadar güvenildiği hayati ehemmiyet taşıyor.
Çünkü birinin tarafsız olarak uygulanacak siyasetlerin gerisinde olduğunu ve iktisat kuralları içerisinde teminat rolü üstlendiği gösterdiği, daha da kıymetlisi, herkesin bu konuma inandığı bir fotoğrafa muhtaçlık var. Ancak son 2-3 yıldır zati düşünceli ve tartışmalı olan uygulamaların, büsbütün bağımlı ve rasyonellikten uzak bir hal almasıyla bu kredibilitede sorun ortaya çıkardığını görmemiz gerekiyor.
Keza birebir derdin TÜİK başta olmak üzere tüm kuruluşlarda olması, bırakın yabancı yatırımcıyı, yerli yatırımcının bile itimadını zedeliyor. Tüketici itimadını bile hülle yoluyla arttıran, enflasyonda tüketileni hesap dışına iten ve gibisi yaklaşımlarla bence tartışılması gereken, Perşembe günü Merkez Bankası’nın faiz kararının ne olacağı değil. Kredibilitesini ve imajını nasıl kurtaracağıdır.
@cetinunsalantv
Para Tahlil
