Ülkede vatandaşın ekonomik durumu malum. Aslında bunu bilmek için araştırmalar yapmaya, raporları takip etmeye gerek bile yok. Hakikaten sokağa çıkan, beşerlerle sohbet eden, onları dinleyen, altını çiziyorum dinleyen herkes durumu net bir biçimde görebilir.
Dinleyen diyorum zira, bizim siyasetçilerimiz de, gazetecilerimiz de ya konuşuyor ya vaat veriyor ya da savunma yapıp, salt durumdan bahsediyor. Halbuki hakikaten dinlediğinizde ne derece büyük bir fakirlik yaşandığını, insanların o denli memleketler arası siyaset falan takip etmeye mecallerinin olmadığını göreceksiniz.
Çünkü bir yandan günlük nafakalarını çıkaramamanın meşakkati içindeler, bir yandan da aybaşı geldiğinde yapacakları ödemeleri, borç taksitlerini yatırmanın sıkıntısında ya da faturalarını nasıl karşılayacaklarının telaşında.
Yeniden de araştırmaların ne dediğini kıymetli. Zira bu saptamalar, sıkıntıyı şahsi kanaatin ötesine geçiriyor. Mesela Metropoll Araştırma Şirketi’nin son çalışması bize gösteriyor ki; toplumun yüzde 63,4’ünün hayat şartları berbatlaştı.
AKP seçmeninin bile yüzde 46,2’si durumunun kötüleştiğini söz ediyorsa, varın gerisini siz düşünün. Aslında bu gerçek, Bakan Albayrak’ın hakikaten itimat vermeyen açıklamalarının su yüzüne çıkardığı da bir algı.
Çünkü evvelden günlük koşuşturma içinde, biraz da siyasi motivasyonla gözü boyanabilen kesim, artık dönüp kendi durumuna bakmaya başladı. Yeniden bir başka araştırma TÜİK tarafından sunulan bulgular üzerinden önümüze geliyor.
TÜİK’e, yani o her şeye iyimser ya da iktidar gözüyle baktığı konusunda çabucak hemen herkesin hemfikir olduğu kurumun bulgusuna nazaran bile son bir yılda Türkiye’deki fakir sayısı 550 bin kişi arttı.
Elbette yoksulluk tarifini nasıl yapacağız? Borcu olup, borcunu nasıl ödeyeceğini bilmeyenler, bence fakirlerden daha büyük alarm veren kesim. TÜİK’in gelir araştırmasına nazaran durum çok parlak değil.
11 milyon 641 bin fakirin olduğu, nüfusa oranının yüzde 14,4’e ulaştığı bir görüntü içinde, nüfusun içinde taksit ve borç ödemesi olanların oranı da yüzde 71,1’e yükseldi. Yalnızca 10 sene evvel bu oran, araştırmaya nazaran yüzde 59,4’tü.
Ayrıyeten bunun da çok yüksek bir ölçü olduğunu, düşen alım gücü, artan işsizlik, enflasyon karşısında eriyen gelirleri dikkate aldığınızda sanıyorum anlamak daha da kolaylaşıyor. Ancak bu araştırmada önemli bir borçluluk ve fakirlik saptaması paylaşılırken, ben öbür bir şeyi merak ettim.
Zira bu ülkenin insanlarının yoksullaştığı, geçinemediği ve borç içinde kıvrandığı malumun duyurusu. Buna ek olarak TÜİK’in kızdırmama temelli istatistiklerini de dikkate aldığınızda zati durumun çok daha üzücü olduğu açığa çıkıyor.
Pekala merak ettiğim ne? Bu araştırmaya nazaran her 4 şahıstan 3’ü borçlu durumda. Zati araştırmanın medyaya yansıması da bu başlıkla oldu. Yoksulları ve geçinemeyenleri bulmak kolay. Çünkü daima bir arada yaşıyoruz.
O geri kalan 4 şahıstan 1’i kim? Nasıl borçlu değiller ve hangi kriterlerle gelir elde ediyorlar? Burada dikkatinizi çekerim gelir kümesi ayrımı yapmıyorum. Keza fabrikatöründen çalışanına, hatta işsizinden esnafına kadar herkesin borçlu olduğunu ve meşakkat yaşadığını şahitliklerimizle biliyoruz.
O vakit tekrar soruyorum: O dört şahıstan biri kim? Topluca batan bir ülke fotoğrafı içerisinde, nasıl bir mucize yaratmışlar ki, borçsuz ve rahatlar? Bunun için yardım almışlar mı? Çok ve apansızın zenginleşmeleri kelam konusu mu?
Bence açıklanan araştırmanın bu kısmı MASAK’ı ilgilendiriyor. Kaçan 500 milyar doların peşine düşülmesi hoş. Gerçi araştırma kapsamına nedense Katar üzere ülkeler alınmamış fakat olsun. Yapılan sorgulamalara muhatap ülkeler yanıt verir mi, vermez mi bilemem.
Ancak ben size daha kolay bir oyun alanı öneriyorum. Bulsanıza şu dört bireyden birini…
@cetinunsalantv
Para Tahlil
