Merkez Bankası’nın en son Lideri, genel şurada yaptığı konuşmada birinci bildirisini verdi. Ne dedi? Farklı hiçbir şey söylemedi. Halbuki Prof. Dr. Şahap Kavcıoğlu’nun gazetede yazı yazdığı devirdeki telaffuzlarına baktığınızda görüşleri değişikti.
Enflasyon düşmeden faizi düşürmeyeceklerini, sıkı para siyasetiyle durumu denetim edeceklerin, karar alımlarında bağımsız hareket içinde olacaklarını, enflasyon niyet de harekete geçeceklerini vurguladı.
Lakin köşesinde yazarken telaffuzları daha farklıydı. Enflasyonun bir sonuç olduğunu, üreten bir iktisat içerisinde kademeli olarak düşüşün mümkün olduğunu, paranın maliyetine atıfta bulunduğu, boşa harcanmış rezervi yanılgı olarak nitelendirdiğini biliyoruz.
Artık benim anlamadığım, farklılar olsa da, daha evvel ortaya koyduğu birçok görüşte hemfikir olduğumuz yanlar varken, birden teğe nasıl para siyasetçi haline dönüştüğü…
Herkes genel konseydeki konuşmayı tekrar okusun ya da dinlesin. Kavcıoğlu ile Ağbal ortasında bir telaffuz farkı bulabilecek mi? Daha ileri gidelim. Kavcıoğlu ile Uysal ortasında bir ayrım görecek mi?
Enflasyonun bir sonuç olduğunu unutmuşçasına, siyaset faizini enflasyonun üzerinde tutacaklarını belirtiyor. Düşürmenin de, yükseltmenin de bir işe yaramayacağı noktaya getirildiğimizin farkındayız. Bu hoş.
Ancak telaffuzlar hala sayılar üzerinden yapılıyor. Yani birebir nakaratı dinlemeye devam ediyoruz. Ağbal vazifeye geldiğinde de altını çizdim. Dataları gerçeklerle örtüştürmediğimiz sürece ne prestij kazanılması, ne inanç oluşması ne de yapılanların sonuç vermesi mümkün değil.
TÜİK üzerinden gerçeklerle büsbütün ilgisini yitirmiş bir bilgi manzumesi içerisinde, maliyetlenmenin salt dolardaki yükselişten kaynaklandığını ima eden, siyaset faiziyle piyasa faizinin ayrışacağının izlerini veren yaklaşımla sonuç a-lı-na-maz.
Türkiye dövizden kaynaklanan ekstra bir maliyet ile karşı karşıya. Bu da söylendiği üzere derinliği olmayan ve büsbütün siyasi yaklaşımlardan kaynaklanan bir durum değil. Dövizdeki artışın temelinde bir yanda güvensizlik varsa, öte tarafta da döviz gereksiniminin şiddetlenmesine karşılık döviz yokluğu var.
Enflasyonu arttıran ise yüklü olarak talep ya da kurdaki yükseliş değil, girdi maliyetlerindeki yükselişten ithalat temelli muhtaçlık karşılama yaklaşımına kadar bir dizi ekonomiyi yanlış okuma gerçeğidir.
Fiyatlar üzerindeki yalnızca üretim maliyetleri değil, vergilendirme ve açık hesaptan kaynaklanan vadelendirme baskısıdır. İktisada gerçek kesim bazında yaklaşmaz, üretimi temel almaz, planlamaya geçmez, insanların alım gücünü arttıracak eğilimlere girmez ve üreteni ürettiğini pişman edip, ithalatla durumu çözerken, bütçeyi ithalattan kaynaklanan vergiyle dengelemeye çalışırsanız, yeniden sonuç alınamaz.
Günün sonunda üretemeyen borcunu ödeyemez. Alacağını tahsil edemeyen içte ve dışta yükümlülüklerini yerine getiremez. Kısır döngü içerisinde bırakın istihdam artmasını, işsizliğin körüklenmesi engellenemez, bankalardan kamuya kadar da alacaklar kağıt üzerinde kalmaktan kurtulamaz.
İktisat idaresi artık yanlışlarının faturasını kurumlara çıkarmaktan vazgeçmelidir. Bu model iflas etmiştir. Ya sahiden ayağı yere basan, bilimsel dataları temel alarak bir yola çıkılacak ya da bu kısır döngü içerisinde ağırlaşan faturalarla birlikte birebir nakaratla farklı sonuç beklenme çılgınlığı devam edecek.
[email protected]
Murat Kubilay Yazdı: “2. Perde Yine Şiddetleniyor”
TL’deki kıymet kaybı hızlandı. Nedenleri ve muhtemel sonuçları? | Güldem Atabay & Semih Sakallı
Kavcıoğlu’nun açıklamaları Ağbal’ın neden gittiğini düşündürüyor
Para Tahlil