Avrupa genelinde, bölgenin en büyük bankaları kesin bir gerçeğe uyanmış durumda: Uzun soluklu çöküşten çıkmak için radikal bir plana gereksinimleri var.
Yıllar süren negatif faiz oranları, bankaların karlarını aşındırdı. Avrupa bankaları global mali krizden bu yana işgücünü beşte bir oranında küçülttüler, kârsız üniteleri kapattılar ve riskli iş bahislerini terk ettiler. Global salgın, kırılganlıklarını daha da artırdı ve pay senedi fiyatlarını düşük düzeylere çekti. Şİmdilerde Avrupa bankaları ile JPMorgan Chase & Co. ve Morgan Stanley üzere ABD rakipleri ortasındaki uçurum 2008’den beri büyüyor.
Düşük Pahalı ve Başarısız: Avrupa bankaları ABD’deki emsallerinin gerisinde kalıyor
Artık, Madrid’den Frankfurt’a banka toplantı odaları, bu acı dolu döngüden çıkmalarına ve pandemi sonrası periyotta hayatta kalabilecek – ve hatta tahminen de gelişebilecek – bir Avrupalı dev yaratmalarına yardımcı olabilecek birleşme ve satın alma planlarıyla dolu. Bir pan-Avrupa şampiyonu olma ihtimali şimdiye kadar belirsizliğini korurken, İtalya ve İspanya’daki daha küçük lokal mutabakatlar, potansiyel olarak dalı tekrar şekillendirmek için daha argümanlı planlara taban hazırlıyor.
Yıllardır Avrupa’nın banka başkanları, binlerce küçük, bölgesel kredi verenle dolup taşan parçalanmış bir pazarda öne çıkmak için dönüşümsel mutabakatlara duyulan gereksinimi vurguladılar. Avrupa Birliği genelinde ortak mevduat müdafaasının olmaması ve hantal düzenlemeler, sonlar boyunca bu tıp uğraşları engelledi.
Fakat Avrupa bankalarında hızlanan çöküş, düzenleyiciler ve bankacılık yöneticilerinin değişime muhtaçlık duyduğunun sinyallerini vererek yenilenmiş bir aciliyet hissini teşvik etmekte. Deutsche Bank AG, nihayet Avrupa’nın bankacılık konsolidasyonunun bir kesimi olmak istediğini söyledi. UBS Group AG’de, Lider Axel Weber bu yılın başlarında mümkün ortaklar için bir istek listesi hazırladı. Intesa Sanpaolo SpA lideri Carlo Messina Kasım ayında Avrupa bankalarını hudut ötesi birleşme arayışına çağırdı.
Bloomberg News, Avrupa’nın kredi kuruluşlarını takip eden bir düzineden fazla banka başkanı, yatırım bankacısı ve uzmanla yapılan görüşmelere dayanarak sekiz muhtemel muahede senaryosu belirledi. Daha küçük, daha az karmaşık mutabakatların gerçekleşmesi çok daha muhtemel, lakin bu sekizliden daha göz kamaştırıcı ve dönüştürücü mutabakatlar da çıkabilir.
Banka sözcüleri bu bahiste yorum yapmayı reddediyor.
Kimi bankalarda pay fiyatlarındaki keskin düşüş, onları rastgele bir devralma teşebbüsüne potansiyel maksat haline getirdi. Bozuk krediler ve ticari ziyanlar için artan karşılık, birçok bankanın gücünü aşındırdı. Bu, Commerzbank AG yahut Societe Generale SA üzere firmaları, BNP Paribas SA ve UBS Group AG üzere emsallere kıyasla daha zayıf bir pozisyona getiriyor.
Yurt içi mutabakatlar maliyet tasarrufu sağlarken, hudut ötesi mutabakatlar global ölçeğe giden bir yol sağlamakta ve bu da Avrupa bankacılık birliği fikrini daha ileriye taşıyabilir.
White & Case hukuk ofisinde finansal hizmetler M&A konusunda uzmanlaşmış bir ortak olan Hyder Jumabhoy, “Avrupa bankacılığı birleşme ve satın almaları çok sıcak. Potansiyel birleşme karşı tarafları ortasındaki tartışmaların tonu ve tabiatı, dört yıl öncesine nazaran gelişti – sinerjiler ve birleşme sonrası entegrasyon akılda kalıcı. Bu yaklaşım, tartışmaların ciddiyetine çok işaret ediyor” dedi.
Kronik gayretler
On yıldan daha uzun müddet evvelki global mali krizden bu yana, Avrupa bankaları temellerini toparlanmak için uğraş etmekte. Vergi mükelleflerine dayanan kurtarmalar daha sıkı bir finansal düzenleme çağını başlattı ve bankalar, en çıkarlı faaliyetlerinin kimilerinden geri çekilmek zorunda kaldı. ABD’deki muadillerinden farklı olarak, gelirlerini aşındıran negatif faiz oranlarının tesiriyle de uğraş etmek zorunda kaldılar.
Bloomberg tarafından derlenen datalara nazaran, bu, Avrupalı bankalar için şişirilmiş bir maliyet tabanına dönüşüyor ve harcamalar bölge bankalarının gelirlerinin birçoklarını yutuyor. Avrupa’nın en büyük 38 bankasının ortalama maliyet-gelir oranı geçen yıl %60 olarak gerçekleşti. Deutsche Bank’ta maliyetler, 2019’da gelirleri geride bıraktı. Maliyetler UBS’de geçen yıl gelirin yaklaşık % 80’ini ve Barclays’ta %70’ten fazlasını temsil ediyorlardı.
Maliyetler, birden fazla büyük Avrupa bankasında gelirin birçoklarını yutuyor
Bankalar, dijital tahlillere daha fazla odaklanmak için işçisi işten atarak ve şubeleri kapatarak cevap verdi. Ayrıyeten, işletmeleri elden geçirdiler ve üniteler satarak, bu yıl açıklanan bankacılık işten çıkarmalarını 2015’ten bu yana en yüksek sayı olan yaklaşık 70.000’e çıkardılar.
Buna, Şubat ayında ABD ve Avrupa’da düşük performans gösteren ünitelerde 4,5 milyar dolarlık maliyeti azaltma planının bir modülü olarak işgücünü 35.000 azaltacağını söyleyen HSBC Holdings Plc hâkim. Deutsche Bank, 2022’ye kadar 18.000 işçisi azaltma planının ortasında. Banco Santander SA, İspanya’da 3.500’den fazla işçiyi işten çıkarmak için bu ay sendikalarla muahedeye vardı.
Avrupa bankaları 2008’den bu yana yüz binlerce çalışanını işten çıkardı
Fakat işten çıkarmalar gereğince derine inmedi ve pandeminin başlangıcı, bankaları kredi ziyanları için karşılıkları artırmaya zorlarken, yüksek faiz oranları mümkünlüğünü geciktirdi.
Mutabakatların bu yapısal problemleri çözeceğine dair bir garanti yok. Birden fazla birleşme sonuçta paha katmakta başarısız oluyor ve finansal kombinasyonlar bilhassa karmaşık. Bankaların teknoloji sistemlerini yükseltmek için yeniden de milyarlarca Euro harcamaları gerekecek.
Fransız-Alman kümesi Oddo BHF’nin yönetici ortağı Philippe Oddo, “Pek çok muahede lakin ek sermaye konulmayacaksa işe yarar” dedi.
Muahede yapmayı kolaylaştırabilecek bir halde, düzenleyiciler artık bankaların satın almaları nasıl hesaplayabilecekleri konusunda esnekliği vurguluyor: Avrupa Merkez Bankası, bankaların, yine yapılandırma ve bilanço temizleme maliyetini ödemek için rakiplerinden indirimli satın almalar sonrasında kâğıt üzerinde görünen yararlarını kullanabileceğini söylüyor. Intesa CEO’su Messina, pandemide berbat kredilerle uğraş etmek için bu sayıların “sihirli kalkan” olduğunu söyleyecek kadar açık sözlüydü. .
ECB ayrıyeten, bir birleşmeden sonra bankalardaki sermaye ihtiyaçlarını otomatik olarak artırmayacağını, fakat “mega” pozisyona dönüşen bankalara daha yüksek bir çıtayı karşılamalarını emredeceklerini söylüyor.
Daha zayıf bankaların ziyanları arttığı ve daha güçlü olanlar pazar hissesi kazanma fırsatı gördükleri için koronavirüsten kaynaklanan tesirler öbür bir itici güç. 2020’de, bankacılık birleşme ve satın almaları on yıllık bir sakinlikten çıktı. Bloomberg tarafından derlenen datalara nazaran, bölgedeki bankalar ortasındaki muahede hacimleri, Temmuz ayının başından bu yana yıllık %27 artışla 37 milyar dolara yükseldi.
Şimdilik, gerçekleşen mutabakatlar çoklukla tıpkı ülkede daha küçük rakipleri satın alan büyük bankaları yahut birbirleriyle birleşen daha küçük bankaları içeriyor. İspanya ve İtalya’da, bu cins mutabakatlar şimdiden bölümü tekrar şekillendiriyor. Bu yılın en büyük yurt içi mutabakatı, CaixaBank SA’nın İspanya’nın en büyük mahallî bankasını oluşturmak için Bankia SA’yı yaklaşık 5 milyar dolara satın almayı kabul etmesiydi. Banco Bilbao Vizcaya Argentaria SA, ABD ünitesini 11,6 milyar dolara satarak kendi satın almalarına finansman sağlarken, İtalyan Intesa, Unione di Banche Italiane SpA’yı satın aldı.
Bank of America Corp. Avrupa, Orta Doğu ve Afrika finans muahedeleri eş lideri Giorgio Cocini, “Bir noktada her ülkede %20 pazar hissesine sahip üç ila dört büyük küme görebiliriz” dedi.
Bloomberg
Para Tahlil