KONDA Genel Müdürü Bekir Ağırdır siyasetteki mevcut tabloya ve beklenen bir seçime ait değerlendirmeler yaptı. Kozmik gazetesinden Serpil İlgün’e konuşan Ağırdır, seçimin gelecek yıl yapılmasını beklediğini belirtti.
AKP tabanında işsizlik, yoksulluk, pandemi üzere gerçek meselelerin rahatsızlık yarattığı lakin bunun şimdi partiyi bırakmaya yetmediğini söz eden Ağırdır, seçmeni vaatleriyle tutamayan iktidarın, karşı tarafa dair endişeler üzerine oynamaya devam ettiğini vurguluyor. Erdoğan’ın adım adım tümüyle kendine bağlı ve bağımlı bir örgüt inşa ettiğini söyleyen Ağırdır, seçimlerin 2022’de yapılacağını düşünüyor.
Ağırdır’ın değerlendirmelerinden kimileri şöyle:
AKP Küme toplantısında Erdoğan, konuşmasının neredeyse tamamında CHP’ye yüklendi ve “CHP süzme faşist bir partidir” dedi. CHP’ye giderek daha fazla yüklenilerek nasıl bir yarar üretilmeye çalışılıyor?
Pekala, bu oyun planı çalışıyor mu?
Çok çalışmıyor görünüyor. Hükümet bunun için çok şey yapıyor doğal ki, iktidar gücüyle, yargıçlarıyla, güvenlik güçleriyle vs. lakin en azından şu ana dek görüldüğü kadar çok da çalışmıyor. Muhalefet blokundaki partilerin en azından önder düzeyinde şimdi bir parçalanma emaresi görünmüyor. Tam aksine tahminen de farkında olmadan kurduğu bu lisan, tıpkı İstanbul’da yenilenen seçimlerde olduğu üzere hem kurumsal olarak bütün muhalif blokta yer alan partileri, hem de seçmenlerini konsolide etmek üzere de paradoksal bir sonuç üretiyor.
Daha evvel, ulusal çıkar, beka telaffuzuyla iktidarın ardında duran muhalefet blokunun Garê operasyonu sonrasında tıpkı konumu almamasını, hatta hesap sormasını nasıl değerlendirdiniz? Ve iktidar bunun olabileceğini bekliyor muydu?
AYASOFYA’YI HATIRLAYAN YOK
Tüm o “müjdeler” yahut milliyetçi, dinci lisan seçmenini muhafazayı, daha da ötesi dayanağı arttırmayı sağlar mı?
Enteresan bir şey oldu bu pandemi sürecinde. Düşünsene İslamcı siyasetin geleneklerinde, kodlarında, o dünyadan geldiğini düşündüğümüz, bildiğimiz insanların anlatılarından anlıyoruz ki, Ayasofya mesela onlar için dayanılmaz bir amaçmış. Fakat Ayasofya’yı hatırlayan yok. Zira bu gerçek meselelerin harareti bu soyut öyküleri eritiyor. O yüzden de çalışmıyor. Geldiğimiz noktada donmuş bir durum var ve siyasi tablo kilitlenmiş görünüyor. Ve bütün siyasi aktörler de bildikleri oyunu değiştirmiyorlar. Muhalefet de değiştirmiyor. Yalnızca daha itidalli ve bir ortada durmanın farkındalığı içinde davranıyorlar lakin şimdi seçmeni oraya bağlayacak, bir çekim gücü oluşturacak güçte de değil. Ya da yetmiyor.
Tıpkı durum, iktidarın dış siyasetteki “kahramanlık” kıssaları için de geçerli mi?
Şöyle bir metafor kullanıyorum, vaktin durduğu bir yerde donmuş bir göle bakar gibiyiz. Bakarsan, gölün yüzeyi donuk ve donmuşluk da değişmiyor görünüyor. Hatta sabahları uyandığımızda karşı vadide ya da suyun üstünde bir buğu bulutu vardır ya, o buğu bulutu telaş ve telaş. Zira bir yandan geçim problemleri var, bir yandan da hala can riski var. Yani toplum canı burnunda yaşıyor bir sefer. Lakin bir yandan da aşağıda insanların zihin dünyasında, gündelik pratiklerinde de değişen bir sürü şey var. Dış siyaset problemi insanlara çok değmiyor, hele bu türlü gerçek sorunlar olmasa ortada, tahminen dış siyasetteki tüm tansiyonlar, Amerika’ya, Rusya’ya, herkese baş tutma hali bir his köpürmesi hali üretebilir toplumda. Ancak gerçek meseleler karşısında his köpürmeleri de olamıyor. Anlık oluyor alışılmış ki o an için beşerler “heyt be, Amerika’ya posta koydu” diye memnun oluyor lakin akşam meskenine giderken sofrada ne olacağını, sabah kalktığında eşine mutfak harcaması için ne bırakacağını düşündüğü anda bütün o öykü havada asılı kalıyor. İktidar onu bir türlü yeni bir umuda yöneltemiyor.
DÜZENEK ÇALIŞMIYOR
Bundaki başat sebepler neler?
Birçok sebebi var. Bir defa beslenme damarları kapandı. Yaratıcı kapasitesi de bitti, bir sürü sebepten. Yalnızca “FETÖ’cüler gitti” diye değil. Bir kez idare tertibi değişikliği, anlaşıldı ki ellerinde bir tasarım bile yokmuş. Münasebetiyle sistem çalışmıyor. Evvelkini bozuyorsun, fakat yeninin ne olduğu muhakkak değil. Yeni düzenekler tarifli olmadığı için üstteki büyük kararlar da çalışmıyor. Münasebetiyle afallamış durumda iktidar. O vakit yapabileceği şey seçime odaklanmak ve “seçimde 50+1’i nasıl sağlarım”ın kaygısında. Onu da kimliklerin endişelerine yaslanarak yürütüyor. Şunu hatırlatmak isterim, Türkiye toplumunu tanım edecek alt alta 8-9 cümle yazsak, birinci cümle bence şudur; Türkiye’de insanların farklılıkları ne olursa olsun, öncelikli beklentisi ekonomiktir, Ve bu ortaktır. Yani Türk yahut Kürt, bayan erkek, AK Partili CHP’li, fark etmez, “hanenin birliği düzenliği” diyor onlar. O, geçim sorunudur.
Sıra kültürel kimliklere geldiğinde endişeler farklılaşıyor mu?
Evet, iktidar da o nedenle farklı dehşetlere oynuyor. Klasik olanlar için geleneklerden çözülmek, Türkiye’nin bölünmesi ya da sekülerler için daha dini kuralların yük kazanması, dindarlar için dinden uzaklaşıyor olması vs. Her kültürel kimliğin farklı dehşetleri var, iktidar da tabanındaki sosyolojinin endişelerini canlı tutarak onları bir ortada tutmaya çalışıyor. Şöyle bir metafor kullanayım, seçmen bir saçağın altında yahut bir meskenin içinde. Evet pencereler, kapılar kırık, yağmur giriyor, su giriyor lakin yeni bir konut bulamadan da o meskenden çıkamıyor. Karşı çatının altına koşsa, iktidar üstten diyor ki, “karşıya koşma zira seni ortalarına almayacaklar!” Öcü kıssaları anlatılıyor. Bütün bu geçmişi didikleyip didikleyip diğer kıssalar üretme uğraşı da buradan besleniyor. Yani seçmeni vaatlerinle tutamıyorsun, karşı tarafa dair endişeleri üzerine oynamaya devam ediyorsun. İktidarın oyun planı bu görünüyor.
KENDİNE BAĞLI VE BAĞIMLI BİR ÖRGÜT İNŞA EDİYOR
Bir müddettir, söyleşimizden sonra yapılacak İstanbul Vilayet Kongresi’ndeki lider değişiminin kodları konuşuluyor. Berat Albayrak’a yakın olduğu söylenen Bayram Şenocak yerine getirilen ve Bilal Erdoğan’a yakın olduğu argüman edilen Osman Nuri Kabaktepe’nin Ulusal Görüş kökenli olması hasebiyle, bazıları Saadet tabanına oynama yahut Ulusal Görüş gömleğini tekrar giyme, bazıları de tek kriterin Erdoğan’a sadakat olduğunu söylüyor. Sizin görüşünüz ne?
Yalnızca Ulusal Görüş’e geri dönmek olarak okumanın çok mümkün olmadığını düşünüyorum. Doğal ki Saadet Partisi (SP), Oğuzhan Asıltürk ziyaretlerini hatırlarsak, 50+1’i yakalamaya odaklı bir siyaset güdüyor olunca iş elde kağıt kalem, hesap kitaba dönüyor. SP’nin son seçimde bütün Türkiye’de aldığı oy, 672 bin oy. Yani Türkiye’deki toplam seçmen içinden bakarsan karşılığı yüzde 1,3. Kurumsal olarak SP evet dese bile diyelim o yüzde 1,3 seçmenin en az 500 binin oraya gitmeyeceği açık. Zira yalnızca kurumsal kimliklerinden farklı değiller ki, iktidara tenkitlerinden ötürü SP bu denli daraltılmaya karşın varlığını sürdürüyor. Münasebetiyle Tayyip Beyefendi de bu hesabı bilir. Evet, yüzde 1’e bile muhtaçlığı var bir yandan lakin bütün İstanbul örgütünü o yüzde 1’i elde etmek üzerine inşa ediyor olamaz. O yüzden Ulusal Görüş’e geri dönmek diye düşünmüyorum.
TAYYİP BEYEFENDİ, YERİNE GELECEK KİŞİNİN GÜÇLÜ BİR PROFİL OLMASINI İSTEMEZ
Mart’taki merkez kongrede Erdoğan’ın AKP Genel Başkanlığı’nı bırakacağı tarafında de haber ve yorumlar var biliyorsunuz. Hatta Berat Albayrak’tan Süleyman Soylu’ya, Numan Kurtulmuş’a kadar isimler de zikrediliyor. Abdülkadir Selvi, bu çeşit haberlerle Erdoğan’ın bir tuzağa çekildiğini yazdı. Siz bu türlü bir mümkünlük görüyor musunuz ve Erdoğan’ın parti başkanlığından ayrılması ne manaya gelir?
Hatırlarsan İstanbul seçimini yenileme sürecinde bilhassa, Ak Parti teşkilatının gereğince çalışıp çalışmadığı üzere bir sürü tartışma oldu. 2011-2017 seçimlerinde büyük bir makine gücüyle çalışan o teşkilat o efsane halinde anlatılan Ak Parti teşkilatı yok karşımızda. Zira hem öndere biat eden, tıpkı vakitte da -her ne kadar üst idare dava lafını tekrarlıyor olsa da- artık örgütsel kurumlarda dava değil, çıkar hesabının olduğu üzere bir müşahedem var. Münasebetiyle bugün Tayyip Bey’in gereksinimi olan şey, tekrar sokaklarda hareketli ve enerjik bir teşkilat üretmek. Bunun için illa bırakması gerekmiyor. Fakat bırakırsa da yalnızca buna odaklanacak birisine bırakır. Bu Berat Albayrak da olabilir, şaşırmam. Berat Albayrak istifasından beri sessiz duruşuyla en azından Tayyip Bey’e bağlılığını ispatlamış oldu. İlla bırakır diye bir kanaatim yok, bırakmayabilir. Lakin bırakırsa da tartısını koymayacak birisi olmasını tercih eder. Hele seçim öncesi bir risk ya da ayağına takılacak bir taş olsun istemez. O yüzden de o denli güçlü bir profil olmaz diye düşünüyorum.
Erdoğan’ın aylar sonra Berat Albayrak’a sahip çıkarak başarılı addetmesini nasıl yorumlarsınız? Çünkü bu sahip çıkma, yüklü olarak parti başkanlığına Albayrak’ı getirme hesabı içinden değerlendirildi.
Berat Beyefendi bunu hayal edebiliyor olabilir. Daima sessizliğinden bakıyoruz sıkıntıya fakat, unutmayalım istifa mektubunda, başta söylediğim iktidarı oluşturan koalisyon içindeki zihni çatışmaya yönelik çok değerli cümleler vardı. “At izi it izine karıştı”, “Sonumuz hayr olsun” falan, Münasebetiyle o tartışmadan bakmak lazım. MHP’nin de Ak Parti’den evvel büyük kongresinin yapılacağını hatırlarsak, iki kongrede oluşacak takımları, telaffuzları ve stratejiyi birlikte izlememiz gerek ne olduğunu anlamak için. Benim gördüğüm, bilhassa Süleyman Soylu’nun söylemlerindeki sertleşmeler yahut bir gazetecinin HDP’nin kurumsal kimliğini de aşıp direkt seçmenini terörist saymaya dönük geçen hafta patlayan telaffuzların tesadüf olmadığını düşünüyorum. Zihni koalisyon içinde Türkçü kanat, Tayyip Erdoğan’ın hareket alanını sınırlıyor. Hatta o gazetecinin bu lafı ettiğinin sonraki günü Mehmet Özhaseki bela okudu. Gerçi sonraki gün düzeltme yapma muhtaçlığı hissetti, o düzeltme muhtaçlığını doğuran şeyin Ak Parti’nin kurumsal aklının müdahalesi diye düşünüyorum. Hasebiyle burada tek başına MHP de değil, Türkçü kanadın, Süleyman Soylu’nun direkt aydınları, entelektüelleri isim vererek suçlaması ile düşünürsen, iktidar içinde bir konumlanma, Mart’tan sonrası için bir güç, sembolik olarak masaya oturulduğunda kendi rengini, zihniyetinin damgasını vurma eforları var.
2022 HAZİRAN YA DA SONBAHARINDA SEÇİM BEKLİYORUM
Yazının tamamı burada:
https://www.evrensel.net/haber/426908/konda-genel-muduru-bekir-agirdir-iktidarin-beslenme-damarlarandii-kap
Para Tahlil
